Maandag 22 juni 2009 week 6
Dag 37 Arzúa - Santiago de Compostela
Start 8:15 uur
Einde 10:30 uur Camping Santiago
Afgelegde afstand 38 km. Cumulatief 2562 km
WE ZIJN ER!
Vanochtend was het gemakkelijk om snel te vertrekken vanaf onze hotelkamer. We nemen een route langs de doorgaande weg. Soms vervelend met het verkeer. Maar na 25 km draaien we af naar de Camino. We zien weer veel Santiago-gangers, iedereen wil nu langzamerhand er zijn.
Het weggetje er naar toe loopt langs het vliegveld en is in ieder geval niet te druk. Het blijft tot het laatst toe klimmen en dalen. Voor ons rijdt een groepje Belgen, die we een beetje mee op sleeptouw nemen.
Het is niet te geloven maar ineens zijn we er. We rijden door tot aan de camping die hoog boven in de stad ligt. We zetten vlug de buitentent op om onze spullen in op te bergen en gaan snel naar het centrum. Bij de Officina de Peregrinos krijgen we onze oorkonde ‘het Compostolaat’. Het bewijs dat we de hele tocht gereden hebben. Wordt echt gecontroleerd!
Daarna zijn we net op tijd voor de pelgrimsmis die dagelijks in de kathedraal plaatsvindt. Het is er druk en we hebben nog net twee zitplaatsen. Er wordt in de kerk afgelezen wie vandaag zijn aangekomen uit welk land, en voor de Spanjaarden roepen ze van welke stad ze komen. Aankomst vandaag vier Nederlanders, waarvan wij er twee zijn.
Als de mis voorbij is hebben we ons emotionele moment. We hebben het volbracht!!
We zijn meer dan vijf weken onderweg geweest en hebben intens mooie momenten beleefd. Veel heb ik gefotografeerd, maar de mooiste beelden zitten in mijn hoofd en die deel ik met Chris. Hij heeft zijn beelden en zijn voor altijd in onze herinnering. Het was een prachtige tocht. Fijn dat we dit samen hebben kunnen beleven en dat ervaren wij niet als iets vanzelfsprekends.
Ik vond op internet een passage die precies weergeeft wat wij voelen:
Ik heb de Camino gefietst, mezelf en mijn schelp naar Santiago de Compostela gebracht. De fietstocht heeft me als mens sterker gemaakt en gevormd tot pelgrim. Ik heb mezelf ervaren in mezelf in anderen en anderen in mezelf. Ik ben mezelf tegengekomen en heb ervan geleerd. Verwondering was mijn deel. Ik heb de route ondergaan tot in mijn diepste vezels, elk spoor staat gegrift in mijn gedachte. Ik heb volop genoten van de natuur in zijn voortdurend wisselende gedaanten. Cultuur en bouwkunst heb ik in mij opgenomen en toegevoegd aan waar ik van kan blijven genieten. Stilte en inkeer heb ik gezocht en de rijkdom ervan ervaren. Ik heb het allemaal beleefd, het ondergaan en toegevoegd aan de rijkdom van mijn leven. Het zal me altijd bijblijven. Iedere dag. Dankbaar ben ik, dat ik dit mocht doen. Dankbaar ben ik, dat het me gegeven is om het te kúnnen doen. Ik voel me ongelofelijk rijk.
Wij willen iedereen die zo met ons hebben meegeleefd bedanken voor de bemoedigingen, de mails, de reacties op de site, etc. We hopen jullie allemaal snel thuis te spreken. Als het goed gaat zijn we zaterdagmiddag weer lekker in Dommelen.
Adios, familieleden, vrienden, buren,bekenden, sportvrienden,
tot gauw.