Donderdag 21 mei Hemelvaartsdag 2009
Dag 6 Montmedy- Varennes-en-Argonne
Start 9:30
Einde 15:00
Afgelegde afstand 62 km. Cumulatief 393 km
Om half 8 staan we op. We weten uit ervaring nu dat we 2 uur nodig hebben om alles voor de tocht weer in orde te hebben. Uitgezwaaid door de Jan en Hannie die nog even ons mailadres vroegen omdat ze willen weten off we het halen, rijden we richting Louppy-s-Loison en Dun-sur-Meuse.
Onderweg rijden wij!! een wielrenner op leeftijd voorbij. Bij de eerste de beste klim komt hij ons weer voorbij rijden en Chris roept: Cést votre tour maintenant.
En weg is hij terwijl wij zuchtend en zwetend ons weg naar boven vinden. Daar wacht hij ons op voor een praatje, rijdt een stukje met ons mee en zoals we veeel horen: Bonne chance Bonne route. Weg is hij. Ons zwoegend achterlatend.
Maar we mogen vandaag niet mopperen. De wegen zijn prima om te doen en we zien een licht glooiiend landschap met enorme weides, koeien die ons nakijken en mooie bermbloemen. Wat je al niet opvalt onderwegJ )
Nergens, maar ook nergens kunnen we een internet aansluiting vinden. Het is echt platteland en vaak komen we door dorpjes waar de winkel, het cafe e.d. niet eens open zijn, en dat lijkt al een tijdje zo te zijn. We hopen op een aansluiting in Chalons.
Uren rijden we terwijl we niets, maar dan ook helemaal niets horen. Geen snelweggeluid, helemaal niets alleen de wind. Heel apart.
De omgeving wordt ook gekenmerkt door kerkhoven uit de Eerste Wereldoorlog.
We suizen een lange afdaling naar beneden naar Dun-sur-Meuse waar we besluiten lekker te gaan eten. Door mijn drukke werkdag heb ik tot nu toe nog geen kans gezien iets van eten te maken. Ik hoop niet dat we de pannetjes helemaal voor niets mee naar Spanje slepen. Over meeslepen gesproken.
Chris in een licht-negatieve stemming vanochtend: het lijkt wel of ik iedere dag meer meesleep. Zeker zo’n 120 kg (bagage 20, fiets, 20, eten en drinken per dag, en meneer zelf) en ik zo’n 30 kg minder.
Naarmate we Varennes naderen ziet de hemel gitzwart en vallen de eerste druppels. We zijn net de tent aan het opzetten. Gelukkig waait het snel weg en hebben we hier een prima plekje.
We gaan onze fietsen een grote beurt geven en een wasje doen.
Tot morgen, a demain…..
Gerry

Woensdag 20 mei 2009
Dag 5 Lescheret - Montmedy
Start 9:30
Einde 16:00
Afgelegde afstand 63 km. Cumulatief 321 km
Als we uit de tent komen is de zon er weer en het belooft een prima fietsdag te worden. De planning is tot Montmedy te rijden. We nemen afscheid van onze gastvrouw en gastheer die zo vriendelijk waren nog even lekker koffie te zetten.
Deze dame wordt vandaag al weer 59 jaartjes en voelt daar nog helemaal niets van. Dus begint het leven niet met 40 maar met 59. Het is maar wat je ervan maakt. Het kado van Chris kon niet mee volgens hemJ )
Zoals gewoonlijk beginnen we met de klimmetjes maar ze zijn niet meer zo talrijk en heftig als in de Ardennen. Het is een uitgestorven gebied maar prachtig om in te rijden. In L’Eglise besluiten we wat inkopen te doen want voorlopig komen we geen winkel of iets dat erop lijkt meer tegen. Bij de kerk in het zonnetje id het prima lunchen en opeens krijgen we van een meisje een grote fles koud drinkwater aangeboden. “Papa vous le donne”. Natuurlijk geven we haar wat snoepjes en in no time komt ze terug met haar vriendinnetje die zo’n ‘bonbon’ ook wel lust.
We gaan verder een traject met veel dennenbossen. Via Rossignol trappen we door via een weg die een aardige francaise ons gewezen heeft en komen in Avioth een slaperig dorpje in een groene vallei van het riviertje de Thonne.
We worden moe maar Montmedy is niet ver meer. Een vestigstadje met een mooie burcht.
Omdat het mooi weer is (alweer, wat hebben we geluk)en we al vroeg in Montmedy zijn besluiten we door te rijden. Onderweg echter bedenken we dat er de komende uren geen camping of leuk plaatsje meer te vinden is en we draaien om om alsnog naar de Municipal in ontmoedig te gaan. We willen mijn verjaardag nog vieren en als we doorrijden is er helemaal niets meer te beleven.
Als we ons installeren komt er een Nederlander naar ons toe die vertelt dat hij de tocht vorig jaar heeft gefietst met een vriend en dat jij nu de tocht met de caravan narijdt met zijn vrouw. Prachtige verhalen heeft de man. Hij nodigt ons uit om nog een borrel op mijn verjaardag te komen drinken hetgeen we niet afslaan.
Moe duiken we om 23:00 uur ons tentje in.
Morgen gezond weer op en lekker dutten nu.
Gerry

Dinsdag 19 mei 2009
Dag 3 Sart/Polleur - 4 km voorbij Lierneux
Start 9:30
Einde 17:00
Afgelegde afstand 70 km. Cumulatief 258 km
We worden uit de tent gejaagd door de zon. Het is heel vochtig en we wachten even totdat de tent droog is. De route is uitgezet en we hebben gisteravond onze inkopen gedaan. Aan de slag met meteen een flinke tocht naar boven. Ik hoef er niet meer af!!! Chris ziet me met de dag sterker worden. Neemt niet weg dat het zwaar is. Maar we willen vandaag een flinke tocht maken dus geen gemekker. Het is zo’n prachtig weer, de zon weet van geen wijken. Toch kunnen we niet zonder jas rijden, want de wind is guur en als je bezweet bent na de klim vat je misschien een kou.
Tot aan Bastogne dus nog hard werken maar dan zien we het landschap veranderen. Het bosgebied worden weiden en langzamerhand worden de klimmetjes dragelijk. De weg is door de Belgjes soms zo slecht aangegeven, maar onze oplettende Chris laat zich niet verrassen.
Toch moet ik hem weer even aan zijn shirtje trekken omdat ik honger heb en hij wil maar blijven fietsen. Chris Peijnenburg: trainen, trainen en nog eens trainenJ
We fietsen tot Arloncourt een slaperig dorp waar niets te doen is. We zitten op een bankje met ons broodje en het sportdrankje.
We hebben onderweg een vreselijk leuk terras gevonden met een uitbater uit Mierlo
Hij was eigenlijk gesloten maart wilde voor ons wel koffie zetten. Genieten in het zonnetje….
We komen in een gebied waar de hellingen iets minder steil worden en we genieten van de groene weides en de mooie heuvels.
Op camoingAux Sources de Lescheret hebben we ons tentje weer opgezet. Aangezien we ook morgen mooi weer zullen hebben en dus niet teveel ongemakken besluiten we hier te blijven. De vrouw van de campingbaas kookt een heerlijke maaltijd en we ontmoeten een heel leuk stel uit Zwolle, waar we een leuk gesprek mee hebben.
Als het weer donderdag minder wordt, worden we weer pelgrims met creditcard maar voor nu is ons tentje perfect.
De mensen van de camping zijn op alle mogelijke manier behulpzaam en de ontmoetingen zijn zo ontzettend leuk.
Morgen gaan we zuiwaarts door naar Frankrijk, we gaan de route nog even plannen.
Lieve groet van onze Chris en van mij
Gerry

18 mei 2009
Dag 3 Sart/Polleur - 4 km voorbij Lierneux
Start 8:45
Einde 15:00
Afgelegde afstand 52 km. Cumulatief 188 km.
We vertrekken na ons ontbijtje richting Spa heuvel-af, zonnetje in de rug.
Maar in Spa is het omhoog de weg naar Winanplanch, een gehucht.
Klimmen geblazen en niet zo’n beetje ook.
Ik moet eraf en duw de fiets naar boven waar Chris op me wacht. Effe puffen….
Het zal vast niet de hele dag zo afzien zijn.
We genieten van de omgeving maar niet lang. Er komt geen eind aan de lange beproeving en steeds als ik denk na die tocht moet het goed komen is er nog steeds vlas plat en loopt de hartslag op. We gaan niet meer dan niet meer dan 7/8 km per uur. Hard werken.
Tenslotte komen we in Stoumont voor de koffie. Hier komt een fietser uit Groningen bij ons die een tweede poging doet om naar de Pyreneen te fietsen. Vorige keer vertelde hij was het snel afgelopen omdat zijn knie niet mee werkte.
We gaan verder richting Targnon en Lierneux. Het wordt aangenamer wat het fietsen betreft. Langs de Lienne is het werkelijk prachtig.
We drinken koffie in een cafeetje waar drie mannen op leeftijd en een vrouw naar de t.v. zitten te staren en wij concluderen snel dat leeftijd hier hoort bij hardhorendheid en apathie. Niets brengt hen van de t.v. af.
Up we go, we willen nog een stukje omdat het nog vroeg is. We zoeken omdat het zo’n mooi weer is een camping.
Een bejaarde met Parkinson heeft kennelijk niet veel zin in ons bezoek en is niet bepaald vriendelijk. Alle douches heeft hij gesloten en tegen betaling van 3,- kunnen we er gebruik van maken. Chris heeft het niet zo op hem begrepen, hij is ook echt onvriendelijk.
Na het eten van een pasta gaan we slapen als het donker wordt.
Jut en Jul in het tentje. Maar het kamperen gaat prima.
Morgen plnnen we voorbij Bastogne. Ben benieuwd hoe het gaat.
Ultreia, morgen gezond weer op.
Gerry groet alle volgers.

17 mei 2009
Dag 2 Maastricht - Sart (vlakij Spa)
Start 9:45
Einde 16:45 Hotel La Pichounette
Afgelegde afstand 60 km. Cumulatief 136 km.
We hebben de tassen weer op de fiets en het miezert. Niet nodig om de regenjacks aan te trekken volgens Chris. Dus we vertrekken.
Voordat we in Eijsden zijn giet het en gaan de hoezen over de tassen en de regenjacks aan. We zijn al nat…
Door de regen missen we een afslag en rijden flink om. Normaal niet zo erg maar de Ardennen hebben zo hun eigen wetten. Klimmen, klimmen en nog eens klimmen. Had ik nu maar het mannetje van de Peijenenburg reclame die me bergop trekt.
Maar hoe erg kan het zijn. Tegen dat we in Aubel zijn, zitten we op een terras met een waterig zonnetje en heel veel winkelende Belgen, die met belangstelling naar onze fietsen kijken. Ook een beetje meewarig. Zij gaan liever ‘op café’, en drinken hun pintje. Geef ze eens ongelijk. Het is markt en dus veel mensen op de been.
We hebben nog lang niet genoeg klimmetjes gehad en dus ultreia.
Sjonge, je gelooft het gewoon niet, er komt soms geen eind aan. Denk je in de verte het einde van de klim te zien, gaat ie nog even verder met vlas plat.
We weten geen percentages en willen dat ook liever niet weten. In Limbourg gaat het zo steil dat ik van de fiets moet en deze verder moet duwen. Ik maan Chris om door te fietsen tot boven en daar heeft ie een bankje gevonden. Tijd voor een banaantje en wat drinken.
Een vriendelijke Duitstalige Belg kijkt ons verbaasd aan als we antwoorden dat we nog best ver moeten. Bonne chance roept hij nog.
Door het harde werken hebben we nog niet met veel belangstelling naar de omgeving gekeken. Het is in de middag lekker fietsweer en het gaat kilometer voor kilometer.
We besluiten om in Polleur een hotelletje te nemen. Daar aangekomen roept de bazin dat ze ‘complet’ is en we verdenken haar ervan dat ze geen zin in ons verblijf heeft, omdat ze haar hele restaurant al vol heeft. We vragen wat het alternatief is en dat blijkt dus of nog 4 km klimmen of 1,5 km naar een camping. Chris heeft het niet zo met die camping en we besluiten ook die laatste klim nog te doen. Het is een beetje te veel voor vandaag en we besluiten voortaan iets eerder een slaapplaats te zoeken. Maar het hotel waar we slapen is prima en de mensen zijn alleraardigst. Hebben onze fiets al in hun garage gezet en doen erg hun best.
Vermoeiende dag wordt besloten met lekker eten en een wijntje. Het wordt geen latertje vanavond….
Ultreia, morgen gezond weer op. Via Spa hopen we door te rijden naar de Zuid-Ardennen.
Gerry groet alle volgers.

Dag 1 Het is 16 mei 2009.
Start 9:45
Einde 15:00 met koffie op het Onze Lieve Vrouweplein in Maastricht.
Afgelegde afstand 76 km.

We vertrekken….het is zover.
Zarerdag 16 mei om kwart voor tien worden we uitgezwaaid door familieleden, buren en kennissen. Nanja rijdt een stukje met ons mee. Het was stralend weer, prima om te fietsen. Via de Achelse Kluis naar Hamont Achel en langs het kanaal naar Maastricht.
Na nog geen 5 km gaat het mis. Nanja en ik rijden achter Chris aan, al kwebbelend. Totdat onze tent met de fietshelm achter op de pakkedrager van Chris begint te schuiven. Ik kon het spul niet meer ontwijken en voor ik het wist lag ik in de berm. Gelukkig is het goed afgelopen. Behalve een grote blauwe plek op mijn bovenbeen is er niets aan de hand.
Voorbij de Achelse Kluis worden we ingehaald door een motorrijder. Hij komt naast ons rijden en vraagt of we naar Compostela gaan. Toch wel een beetje trots zeggen we dat dat ons plan is. Hij zegt dat hij de tocht 10 jaar geleden heeft gefietst en dat het een geweldige ervaring is. ‘Veel geluk en succes’ en roept hij en is er weer vandoor. ‘Leuk’ zeg ik tegen Chris ‘die onverwachte contacten onderweg‘.
Zoals die mevrouw in Maastricht die dezelfde vraag had. Helemaal naar Santiago?? Ze had een verhaal over de coquille van St. Jacques en vroeg og we wisten hoe dat allemaal zat. Wij heel onnozel, “niet helemaal”. Ze vertelde dat de vissers ‘s avonds de schelpen zochten en die dan wilde verkopen. En als mensen die schelpen gekocht hadden dan hadden ze wel een schelp, maar niet de ware Jacob.
Zo’n 20 km voor Maastricht moeten we even naar de bekende weg vragen. Een oudere wielrenner komt voorbij en wijst ons vriendelijk de weg.
Even later komt hij weer terug gereden en zegt dat hij al denkend op de fiets, toch een betere route voor ons heeft en met ons zal meefietsen. Met veel belangstelling voor onze reis en een goede reis wens nemen we afscheid van deze vriendelijke en behulpzame wielrenner.
We hebben langs het kanaal een stevige wind op kop en Chris heeft veel kopwerk verricht. Dat scheelde enorm. Moet nog een beetje wennen en heb toch een klein beetje last van de val. Dus met dank aan mijn fietsmaat rijd ik fijn uit de wind.
We hebben genoten van ons pilsje en lekker gegeten hier in Maastricht en beëindigen zo dadelijk de eerste dag. Onze proloog!
Het was heerlijk al die warme belangstelling, de telefoontjes om ons succes te wensen en die lieve mensen die ons uitzwaaide. We prijzen ons heel gelukkig.
Dadelijk lekker slapen en morgen gezond weer op. Nog even naar de route kijken en dan is het mooi geweest.
Ultreia, morgen gaan we verder…….
Gerry doet nu het licht uit.