Dag 1 Het is 16 mei 2009.
Start 9:45
Einde 15:00 met koffie op het Onze Lieve Vrouweplein in Maastricht.
Afgelegde afstand 76 km.

We vertrekken….het is zover.
Zarerdag 16 mei om kwart voor tien worden we uitgezwaaid door familieleden, buren en kennissen. Nanja rijdt een stukje met ons mee. Het was stralend weer, prima om te fietsen. Via de Achelse Kluis naar Hamont Achel en langs het kanaal naar Maastricht.
Na nog geen 5 km gaat het mis. Nanja en ik rijden achter Chris aan, al kwebbelend. Totdat onze tent met de fietshelm achter op de pakkedrager van Chris begint te schuiven. Ik kon het spul niet meer ontwijken en voor ik het wist lag ik in de berm. Gelukkig is het goed afgelopen. Behalve een grote blauwe plek op mijn bovenbeen is er niets aan de hand.
Voorbij de Achelse Kluis worden we ingehaald door een motorrijder. Hij komt naast ons rijden en vraagt of we naar Compostela gaan. Toch wel een beetje trots zeggen we dat dat ons plan is. Hij zegt dat hij de tocht 10 jaar geleden heeft gefietst en dat het een geweldige ervaring is. ‘Veel geluk en succes’ en roept hij en is er weer vandoor. ‘Leuk’ zeg ik tegen Chris ‘die onverwachte contacten onderweg‘.
Zoals die mevrouw in Maastricht die dezelfde vraag had. Helemaal naar Santiago?? Ze had een verhaal over de coquille van St. Jacques en vroeg og we wisten hoe dat allemaal zat. Wij heel onnozel, “niet helemaal”. Ze vertelde dat de vissers ‘s avonds de schelpen zochten en die dan wilde verkopen. En als mensen die schelpen gekocht hadden dan hadden ze wel een schelp, maar niet de ware Jacob.
Zo’n 20 km voor Maastricht moeten we even naar de bekende weg vragen. Een oudere wielrenner komt voorbij en wijst ons vriendelijk de weg.
Even later komt hij weer terug gereden en zegt dat hij al denkend op de fiets, toch een betere route voor ons heeft en met ons zal meefietsen. Met veel belangstelling voor onze reis en een goede reis wens nemen we afscheid van deze vriendelijke en behulpzame wielrenner.
We hebben langs het kanaal een stevige wind op kop en Chris heeft veel kopwerk verricht. Dat scheelde enorm. Moet nog een beetje wennen en heb toch een klein beetje last van de val. Dus met dank aan mijn fietsmaat rijd ik fijn uit de wind.
We hebben genoten van ons pilsje en lekker gegeten hier in Maastricht en beëindigen zo dadelijk de eerste dag. Onze proloog!
Het was heerlijk al die warme belangstelling, de telefoontjes om ons succes te wensen en die lieve mensen die ons uitzwaaide. We prijzen ons heel gelukkig.
Dadelijk lekker slapen en morgen gezond weer op. Nog even naar de route kijken en dan is het mooi geweest.
Ultreia, morgen gaan we verder…….
Gerry doet nu het licht uit.