Donderdag 18 juni 2009 week 5;
Dag 33 Hospital de Obigo - Molinaseca
Start 9:00 uur
Einde 17:30 uur Albergue Molinaseca op het grasveld
Afgelegde afstand 68 km. Cumulatief 2317 km
Wat hebben wij een topdag gehad!
Vanmorgen zaten we al snel in Astorga. Het was al meteen een heel mooi ritje. We gaan door die typisch kleine Spaanse dorpjes. De zon is al echt warm, het wordt vandaag zeker dik over de 30 graden. Wel af en toe een windje, heerlijk. Veel drinken dus…..
In Astorga bekijken we de kathedraal vluchtig, maar we hebben inmiddels voldoende kerken gezien, drinken koffie en gaan weer door. Tussen Astorga en Ponferrada voert de route door een ruig maar bijzonder mooi gebied. Het is weer klimmen vandaag maar het gaat ons zeer goed af. We hebben het idee dat dat voortaan zo in je benen zit, dat je er ternauwernood moe van wordt.
Het is een oude pelgrimsroute werkelijk schitterende uitzichten, prachtige begroeiing heeft, maar totaal geen plekje schaduw. We zien dan ook verschillende wandelaars het eg moeilijk hebben. De trajecten zijn lang in dit natuurgebied. Af en toe een dorpje en daar moet je dan je inkopen doen of overnachten. Wij, als fietsers hebben het dan gemakkelijker. Veel respect voor al die lopers!!!
Het weer kan hier ook snel omslaan, maar daar hebben wij geen last van. In Rabanal eten we. Een dorpje dat onderdak biedt aan pelgrims maar waar verder ook niets te doen is. De weg klimt verder omhoog. We kijken op de bergen met de eeuwige sneeuw. Het landschap is ruig en heeft veel heide en gras. Maar mooi!!!!
Richting Foncebadon klim 5-7%. Boven is alleen een albergue en je kunt er wat drinken. We nemen samen met een Duitse mevrouw een soort sneeuwwitje, wat lekker fris is. Soms komen er fietsers voorbij en we herkennen ook wel fietsers die we op de route ontmoetten. Na Foncebadon komt een klim van 10% en we gaan er niet echt niet meer af.
Een mijlpaal op de Camino is Cruz de Ferro en van een afstand zien we al de berg met stenen en het grote kruis ver boven op. Iedereen legt er iets neer als symbool. Hiermee schudde vroeger de pelgrim de last van zich af en wist dat hij Santiago ging halen. Wij hebben op een van onze trainingstochten van Hannie en Wim twee kleine schelpjes gekregen met ‘veel geluk’ er op. Deze hebben we daar neergelegd. De wens van hen was voor ons en wij wensen dat al onze volgers, familie vrienden en kennissen hiermee ook geluk toebedeeld krijgen.
Hannie en Wim, nog bedankt.
Na een kleine afdaling komen we in Manjarin wat weer een heel ander dorp is dan die we tot nu toe zagen. Hierna volgt werkelijk een spectaculaire!!!! afdaling! En uitzichten onvoorstelbaar! Het gaat wel hard en er wordt veel in de remmen geknepen. Voor ons zien we onze campingburen van gisteren met een lekke band. Even helpen en verder dalen. Na deze Irago-pas komen we in het plaatsje Molinaseca een paar kilometer van Pontferrada. We kiezen niet voor de albergue, te mooi weer om buiten te slapen en samen met de Nederlanders die we geholpen hebben met de fiets (Henk en Wil) gaan we dadelijk lekker eten.
In een dag of vier zijn we nu in Santiago. Het gaat heel hard nu, dus nog even genieten van alles. Iedereen die we spreken hebben hetzelfde gevoel: Dit is niet zomaar een fietstocht. Je kunt het bijna niemand uitleggen, zo bijzonder.
Adios, amigos.

Woensdag 17 juni 2009 week 5;
Dag 32 Mansilla de las Mulas - Hospital de Orbigo
Start 9:00 uur
Einde 15:00 uur Camping Municipal de Hospital de Orbigo
Afgelegde afstand 57 km. Cumulatief 2249 km
De camping was weer prima bevallen, we hebben veel rustiger geslapen dan in de albergue. Alleen worden we wakker van gekriebel. Liggen we verdorie op een mierenhoop. Helemaal niet gezien, maar nu wemelt het van deze drukke beestjes. Gatver….. Effetjes wat meer werk om alles schoon te maken. Maar we gaan lekker vroeg op weg richting Léon. Het is heerlijk fietsweer, wordt een warm dagje!
Langs de velden zijn we op 15 km van Leon en voor zo’n grote stad wordt het altijd druk met het verkeer.
In Leon vergapen we ons aan de prachtige kathedraal. De zoveelste, maar je blijft je verbazen. Wat zijn we in Europa toch rijk, dat dit allemaal toegankelijk is.
Leon is echt een prachtige stad, ook heel verzorgd en schoon.
Na de koffie gaan we naar de basiliek van San Isidoro, een van de grootste vroeg romaanse bouwwerken en opgetrokken op de fundamenten van een Romeinse tempel. Een prachtig bouwwerk en meesterlijke fresco’s, in die koninklijke basiliek uit de 11e eeuw. Daarnaast is het Museo. Prachtige uitstalling van kunstwerken in een heel mooi klooster.
Het mooist vond ik de bibliotheek met hele, hele, hele oude boeken en een bijbel uit 960. Fantastisch!
Maar we gaan weer verder op weg, volgens een alternatief van Chris. Langs zo’n drukke weg en dit is de laatste keer, mij te druk.
We komen we in Hospital de Orbigo, waar we over een historische Romeinse brug rijden. Midden op de brug zien we een gedenkteken van Don Suero dat herinnert aan zijn heldendaden, hij, die passanten uitdaagde voor een duel. Ook heeft het stadje een echt hospitaal waar vroeger weer veel,heel veel pelgrims werden verzorgd. Als je bij dit alles de vroegere tijden overdenkt, dan moet het een regelrechte lijdensweg zijn geweest. En dat allemaal om vergeving van zonden te krijgen!
Nu zitten we lekker op de camping koffie te drinken en we gaan wat kokkerellen. Chris naar de supermarkt voor de inkopen, en heeft een moeilijke keuze moeten maken. Ze hadden een heerlijke Rioja voor 1,47 en een voor 2,50 per 75cl. De laatste heeft ie meegebracht en die tutteren we vanavond lekker leeg. Jammer dat we niks mee kunnen nemen (we blijven Hollanders) anders namen we een paar dozen van dat heerlijke goedje mee.
Een echte Spaanse camping met hard kwetterende Spanjaarden. Jesus, wat kunnen die kletsen!
Adios, amigos hasta manana uit een warm Hospital de Orbigo, het is nu 21:30 en nog 26 graden. We zullen thuis weer moeten wennen.
Morgen beginnen de bergen weer, dus we genieten nu nog even van de rust.

Dinsdag 16 juni 2009 week 5;
Dag 31 Fromista - Mansilla de las Mulas
Start 7:45 uur
Einde 14:30 uur Camping Mansilla de las Mulas
Afgelegde afstand 102 km. Cumulatief 2192 km
De albergue in Fromista gisteren was een leuk onderkomen met een binnenplaats met bomen voor de schaduw. Daar zat nadat iedereen gedoucht had een internationaal gezelschap buiten. Leuk om al die verhalen te horen. Lopers zien meer af dan wij, een aantal zit met de voeten in een bak water.
We hebben met een aantal mensen gezellig wat gedronken en ‘s avonds in de late avondzon op een terrasje heerlijk gegeten.
Om 22:00 uur moet je wel binnen zijn. In no time is ook iedereen in bed. Er moet overdag hard gewerkt worden nietwaar.
De nacht begon dus heel rustig. Wij sliepen boven elkaar op een soort inham op de gang. Het is erg druk op de Camino en je bent al blij als je een plaatsje hebt. Er zijn voor ons ook geen alternatieven zoals een camping. Het binnenland van Spanje is niet zo’n campingland. Maar we hebben een prima bed en het inslapen duurt geen twee minuten.
Maar dan wordt het ochtend. Vanaf een uur of 5 begint het gestommel. Mensen met lichtjes op hun hoofd die ritsel-ritsel hun spullen inpakken. Wandelaars willen gezien de temperatuur vaak vroeg op pad. Ritsel-ritsel, klap een deur, de douche, wc, het gestommel wordt steeds erger en tegen zes uur, half zeven gaan we er maar uit. We moeten trouwens de herberg voor 8 uur verlaten hebben. We krijgen een mager spaans ontbijtje en zitten om kwart voor acht op de fiets.
Prachtige morgen, nog niet echt warm. Het zal vandaag bewolkt blijven maar heerlijk om te fietsen. Het is het vlakste stuk van de hele etappe. Het zijn onafzienbaar graanvelden, weilanden, rode grond. Heel bijzonder. Je waant je op het einde van de wereld.
Trappen, rond die pedalen, ons treintje loopt, het gaat vlug.
Onderweg zie je een lang pad langs de weg lopen waar de wandelaars over gaan. Geen bomen, geen schaduw. Wel om de zoveel meter een betonnen paaltje om aan te geven dat je op de Camino zit. Op dat paaltje heeft in eerste instantie een tegeltje gezeten met het teken van de Camino de Santiago. Deze zijn er bijna allemaal afgesloopt en vervangen door een lelijke beschildering. Wat mensen verzinnen om zo’n tegeltje eraf te slopen. Het waren er honderden!!!! Zonde.
De dorpjes waar we doorkomen zien er vaak zeer verlaten uit en wat er nog is leeft van de pelgrims. Maar vaak zijn de huizen vervallen en staat hoogstens de kerk nog redelijk overeind.
In Sahagun drinken we koffie en wie zien we daar. Erich, onze Duitser van gisteren. Hij was al om 7 uur op pad en gaat vandaag zijn eigen weg.
Verder gaat het, we zijn al zo vroeg in Sahagun, we gaan door tot Mansilla de las Mulas. Op deze manier zijn we morgen snel in Léon. Deze stad is weer zeer bezienswaardig en we trekken daar tijd voor uit.
In Mansilla vinden we geen slaapplaats in de albergue. Die zit vol en dus naar de camping. Gezien de ervaring van gisteren vinden we dat ook totaal geen probleem.
Daar aangekomen blijkt dat de camping pas sinds vandaag open is en wij de eerste gasten zijn. Na ons komen nog meer kampeerders die het ook gehad hebben met de albergues.
Hasta manana seniores y senoras, buenos noches!

Maandag 15 juni 2009 week 5;
Dag 30 Burgos - Fromista
Start 8:30 uur
Einde 14:30 uur Albergue de peregrinos Fromista
Afgelegde afstand 80 km. Cumulatief 2090 km
Nadat we in Burgos gisteravond de pelgrimsmis hebben bijgewoond zijn we dichtbij de kathedraal gaan eten. Het was geen eten, maar voer!! Zo slecht. Dit hebben we in al die weken nog niet gehad. Ik heb me daar zo over opgewonden en de ober gezegd dat we de maaltijd niet gaan betalen. Hij vond dat niet eens vreemd. In eerste instantie wilden we wel voor één menu betalen, maar toen mijn ijsje uit de koeling nog niet eens goed was hebben we alleen de wijn en het water betaald. Daarvoor zullen we waarschijnlijk ook wel teveel hebben betaald, maar goed. Er zat ook een Zwitser die hetzelfde menu had. We hebben even gezellig nog gekletst en toen ging hij ook ‘betalen’.
De pelgrimsherberg achter de kathedraal waar we sliepen (6 etages!) was een aparte ervaring. Ondanks de grote aantallen mensen was het vannacht redelijk rustig. Tegen de morgen vanaf een uur of 5-6 gingen de eerste wandelaars en om 7 uur werd er omgeroepen: Buenas dias senores y senoras Het is de bedoeling dat de herberg om 8 uur door iedereen verlaten wordt. En daar zetten ze ook echt vaart achter. Je kunt er ook slechts voor een nacht onderdak vinden. Maar wat wil je voor 3,00 p.p.
Dus waren we vanochtend vroeg op weg in de stromende regen. Da’s minder prettig, maar we wisten dat we een keer regen zouden krijgen. We ontmoeten een Duitser, die de route van vorig jaar nog kende en we hebben de hele dag samen gereden. Voor mij eigenlijk net een beetje te hoog tempo, maar het parcours en de wegen lenen zich voor deze tempo rit.
In een leuk hotelletje in Villegonzalez drinken we koffie en nuttigen ons eerste broodje. De wegen zijn verlaten en stil en wij rijden door het vlakke dal van de Rio Arlanzon. De regen is weg en de zon komt weer door. Die Jacobus toch….. Hij zorgt weer voor deze arme! pelgrims.
In Hontanas is een klein klimmetje naar een pelgrimsdorpje. De 14e eeuwse kerk is niet open, maar we maken van het dorpje (een straat) wat foto’s. Verder gaat het naar Catrojeriz aan de voet van een heuvel. Op de glooiiende vlakte, waar je buiten de dorpjes niemand tegenkomt, is het onvoorstelbaar dat er überhaupt nog iemand woont. Overal zijn wel pelgrim onderkomens en je ziet onderweg ook veel (oude) hospitales. Wat moeten hier op deze vlakte vroeger pelgrims geleden hebben. De droogte, warmte, de eenzaamheid en het afzien. Ook voor de huidige wandelaars hebben we veel respect in deze omgeving.
We willen samen met onze Duitser Fromista halen en niet te laat in de middag aankomen. Dan wordt het te warm en bovendien moeten we in de herberg een plaats zien te krijgen. Anders moeten we 18 km verderop naar een camping.
Nu zitten we heerlijk onder de bomen bij de herberg, en bedenken dat we in een dag of zeven al in Santiago kunnen zijn. Het gaat wel vlug nu! We genieten nog zo van het onderweg zijn.
Vanuit een warm Fromista groeten wij al onze familieleden en vrienden. Nogmaals bedankt voor jullie lieve berichtjes die we met veel genoegen lezen.

Zondag 14 juni 2009 week 5;
Dag 29 Belorado - Burgos
Start 8:30 uur
Einde 14:00 uur Albergue de peregrinos Burgos
Afgelegde afstand 64 km. Cumulatief 2010 km
De Nederlander, Paul, die ons vorige onderdak runde heeft een heerlijk ontbijtje gemaakt. Een vriendelijke man, die samen met zijn vrouw uit Nicaragua van de kleine hostal een heel warm en aantrekkelijk onderkomen heeft gemaakt. Hij heeft zelf jaren geleden de Camino gelopen en vond dat je je nergens een beetje thuis voelde. Hij probeert dat voor zijn gasten zo goed mogelijk te verzorgen.
Het is zwaar bewolkt en het miezert een beetje maar het is niet koud. Goed fietsweer. We gaan weer de heuvels in om de drukke snelweg te vermijden. Wat is het er weer mooi. Onvoorstelbaar wat een diversiteit van bloemen je ziet. Maar is ook een hele desolate omgeving. We hebben uren gefietst zonder iets of iemand tegen te komen. Je moet er geen lekke band krijgen!
In ieder geval fraaie uitzichten. We zien een man foto’s maken van de begroeiing. Kan niet anders dan een Nederlander zijn. Hij fietst van Sevilla naar Santiago en was nu op weg terug naar St Jean Pied de Port. Even kletsen, buen Camino en weg zijn we weer.
Onderweg zien we ook het stel uit Zundert. We hebben ze een aantal dagen geleden op de fiets ontmoet. Zij hebben de route gedaan op hun eigen “slimme” systeem.
Hij had het op z’n plat Brabants over een goei stukske vlis uit Zundert!
Het had het ook over de plaatsen waar we allemaal doorkomen. Chris en ik hebben wel plezier gehad want hij had het over (ik schrijf het fonetisch) Sint Sjan piet de port, het laatste plaatsje in Frankrijk. Ons stukske vlis uit Zundert maakt er maar wat van.
De dorpjes zijn zo goed als verlaten, er wonen een paar mensen die vooral honden hebben. We krijgen steeds meer een hekel aan dat loslopende spul.
Maar de Bevers zouden de Bevers niet zijn, als ze ook vandaag weer iets te enthousiast doorfietsten en dus verkeerd reden. 10 kilometer extra om.
Vanaf Cerraton gaat het met lichte klimmetjes richting San Juan de Ortega. Op zich heel goed te doen. Een stel Spanjaarden zien ons twijfelen of we links- of rechtsaf willen gaan. Uiteindelijk kom je kennelijk op hetzelfde punt uit. ‘Neem die weg’ zeggen ze, ‘dat gaat prima en zeker op zondag. Weinig verkeer‘.
Ons treintje begint te lopen richting Burgos. 30 Kilometer per uur rijden we!
We zien snel Burgos voor ons opduiken, maar eerst nog even iemand helpen met een lekke band.
We nemen de Albergue de Peregrinos, een nieuw gebouw, waar veel mensen onderdak vinden, maar alleen toegankelijk is voor pelgrims. We proberen het uit. Over het algemeen liggen we net zo lief in ons tentje, maar gezien het weer……
Burgos is een grote stad met een prachtige kathedraal. Een beetje sightseeing en even siësta houden.
Vanavond lekker paella eten met vino tinto en op tijd naar bed. Ik denk dat het gestommel van de wandelaars al vroeg begint.
Nog even een kaarsje opsteken voor een bijzondere intentie en morgen is er weer een fietsdagje. We gaan dan weer eens wat kilometers maken.
Buenos noches, prettige avond en groetjes uit Burgos.