zaterdag 6 juni 2009




Vrijdag 5 juni 2009 week 3;
Dag 20 Moissac - Lectoure
Start 9:30 uur
Einde 15:30 uur Gîte dÉtappe La Halte Pelerins in Lectoure
Afgelegde afstand 60 km. Cumulatief 1459 km
Vannacht heeft het geregend en daar zijn we na een periode met warm weer niet meer op voorbereid. Ik moet ‘s nachts even wat tassen herschikken om te voorkomen dat ze nat worden. Pak ik ook nog in een slak. Getver….kamperen in de natuur, leuk!?
Als we ‘s morgens wakker worden is het bewolkt, vochtig, maar niet koud. Ik heb slecht geslapen. Ergens hebben de hele nacht een stel honden liggen blaffen. Ik ben niet echt goed uitgeslapen. Geen pardon. We willen vandaag weer eens een stukje fietsen.
Het programma is in eerste instantie een vlak stuk langs het kanaal Lateral a la Garonne. Hoe we het klaarspelen weet ik niet, maar weer gaan we de verkeerde kant op. 10 Kilometer extra! Een GPSje is voor ons geen overbodige luxe.
Enfin, het is heerlijk fietsweer en we rijden drie Franse dames achterop, die al keuvelend op de racefiets hun tochtje maken. Wij voorbij. Maar we twijfelen of we zo lang langs het kanaal moeten blijven. Effe vragen aan de dames, die ons weer inhalen.
Chris heeft gelijk, je moet vrouwen niet de weg vragen. Het duurde zeker 10 minuten voordat ze er met z’n drieën uit waren of wij goed zaten. En toen twijfelden we helemaal. Ik denk dat ze altijd het zelfde rondje rijden en kwamen niet erg overtuigend over.
We kwamen op de goede weg: de brug over de Garonne.
Richting Auvillar waar we koffie drinken en een even de Tour d’Horloge lopen (toeristische attractie) door de binnenstad. Leuk! Een authentieke stadspoort met een overdekte markt in ronde vorm, omgeven door arcaden en nauwe straatjes en eeuwenoude houten huizen.
Iets verderop zien we de Rue St. Jacques, onze pelgrimsroute en hup we gaan. Alhoewel de zon nu wel doorkomt voorspelt het weer voor de komende dagen veel onweer.
Het traject kenmerkt zich door de voortdurende lange, iets minder steile klimmen, waar je je tanden wel op kapot bijt en de afdalingen die net niet lang genoeg zijn om weer helemaal te recupereren.
In de middag wordt het steeds donkerder aan de hemel en dat voorspelt niet veel goeds. We besluiten dat het plaatsje Lectoure voor vandaag onze eindbestemming is. Ik zwoeg langs de wegen en merk dat minder goed slapen voor je fietsvermogen ook niet bevorderlijk is. Er is wel niet veel verkeer, maar die auto‘s die er rijden rijden hard.
We zijn een paar kilometer voor Lectoure aan het klimmen als de lucht zwart wordt en we beginnen te stampen en te trappen om dadelijk niet kletsnat te worden. In Lectoure vragen we bij de Office de Tourisme een goede gite détappe. We zijn bij mevrouw Veronique nog geen twee minuten binnen of het valt er met bakken uit. St. Jacques heeft weer voor zijn pelgrims gezorgd. Het is een hele mooie gîte waar we een eigen kamer reserveren. Het dorpje is een echt pelgrimsplaatsje, dat we vanavond even gaan bekijken als het droog is.
Rustmiddag verder, we vinden het genoeg voor vandaag.
Wij willen even iedereen die berichtjes op de site achterlaten en ons mailtjes hebben gestuurd hartelijk bedanken en groeten. We hebben niet altijd de gelegenheid om ze allemaal persoonlijk te beantwoorden,maar als ik tijd heb probeer ik dat wel. Als je een mail stuurt svp ons .gmail adres gebruiken. Mijn thuismail kan ik niet uitlezen omdat ik het wachtwoord kwijt ben.
Groetjes, bon soir, en tot gauw. Onze derde week zit er al weer op. Ik verwacht nog drie dagen totdat we in Spanje zijn. Weer een nieuwe fase.
Donderdag 4 juni 2009 week 3;
Dag 19 Vers - Moissac
Start 08:45 uur
Einde 17:00 uur Camping Municipal Moissac
Afgelegde afstand 81 km. Cumulatief 1399 km
Het is vroeg als we opstaan en heel vochtig buiten. Dus even wachten tot de tent droog is. Als we eenmaal op weg zijn nemen we de verkeerde klim naar boven. Een vriendelijke Belg die het gebied goed kent wijst ons de weg en al gauw klimmen we tussen de weilanden met prachtige vergezichten op de rivier de Lot en het dorpje Vers. Koesterend in de zon, het is zo mooi. We gaan over een fraaie oude brug op een smal weggetje langs enorme rotspartijen.
Richting Cahors is de planning en dat is te merken als we op een gegeven moment op een grotere weg terecht komen. Normaal gesproken gaan we altijd kleine D-wegen. Cahors laten we voor wat het is en gaan door.
Je merkt heel goed dat je weer in een ander zuidelijk deel van Frankrijk bent. Het is droger en het landschap verandert weer. We komen tussen de velden met zonnebloemen die nu nog niet bloeien, door wijngaarden en een beetje droge weilanden waar zowel koeien als schapen grazen.
We zien niet veel pelgrims meer alhoewel we duidelijk op de Route St. Jacques zitten. Diverse bordjes herinneren ons hier aan.
We moeten diverse pittige klimmetjes doorstaan en het is inmiddels rond het middaguur behoorlijk warm.
Als we in Castelnau-Montratier zijn besluiten we toch nog even door te gaan. We komen ‘s middags in de vlakte van de Lupte. Dat betekent dat we in de middag heerlijk langs het water en door de bossen fietsen zonder klimmen en op ons gemak. Dat doet een mens goed en het is wel eens zo aardig voor de bovenbeen spieren.
In Vazerac ga ik een Mairie binnen voor een stempel en water. Een onmisbaar iets!
We rusten even, Jut en Jul op het bankje…….
Vervolgens de route tot Moissac, vooral bekend van een beroemde abdij en de teelt van fruit. Onderweg weer even aan een oud Frans baasje wat water gevraagd. Hij zit heerlijk in de deuropening te dutten. ‘Naturellement’ en hij brengt ons een bidon lauw water, maar we doen het er mee. Hij dut weer verder, leunend op zijn stokske….
In Moissac vinden we snel een camping aan het water, doen onze inkopen, en gaan op tijd naar bed. Het was in ieder geval voor mij best een pittige dag.
Woensdag 3 juni 2009 week 3;
Dag 18 Martel - Vers
Start 8:30 uur
Einde 16:15 uur Camping Municipal Vers
Afgelegde afstand 71 km. Cumulatief 1318 km
Nadat we gisteravond met Toon en Mieke uit Reusel gezellig gegeten hebben en een cognacje hebben gedronken, was het vanmorgen even goed weer vroeg dag.
Eerst twee colletjes van de 1e categorie. Ga er maar aan staan. Goeiemorgen!
Kort daarna nog een van dezelfde orde en daarna een mooie afdaling in het Dal van de Dordogne.
Maar voor het zover was hebben we zuchtend en steunend onze weg naar boven moeten vinden. Gelukkig zijn in het traject ook behoorlijk veel bossen want het is vandaag een zeer warme dag. Dan is ieder plekje schaduw welkom. Het klimmen gaat me gelukkig vandaag goed af.
Naar Rocamadour is het plan en we zijn daar gelukkig al vroeg in de ochtend. Het is er nog niet druk. Wel echt een toeristenplaats met de nodige souvenirwinkels etc.
Maar het plaatsje heeft een rijke historie en is schitterend in de rotsen gebouwd met een 23e eeuwse kapel van de Zwarte Madonna. Daar wordt een stempel gehaald. We gaan net buiten Rocamadour lekker picknicken in de schaduw, want er komen nog een paar klimmetjes van de 1e en van de 2e categorie. Ik verbaas Chris vandaag zegt hij. Het gaat ook superlekker en ondanks dat ze zwaar zijn, is het doortrappen en ik ga vandaag niet van m‘n fiets af. Ik denk er niet aan
.
Als we Rocamadour uitrijden is het inmiddels na enen en heel warm. We spreken af dat we in het plaatsje Labastide-Maurat besluiten of we doorgaan of stoppen. Langs de weg zie je nu heel veel van die muurtjes uit stenen en keien opgebouwd met prachtige berm begroeiing, zoals meidoorn en vetplantjes. Prachtig!
In Labastide eerst theedrinken en dan zien we in de beschrijving dat we ons voor de rest van de middag geen zorgen hoeven te maken. Vanaf hier volgt een lange mooie afdaling naar het dal van de Lot. Doorgaan dus.
Schilderachtige dorpjes trekken aan ons voorbij en we kunnen voor het eerst sinds dagen weer ‘gewoon’ mee trappen. Iedereen die in de Dordogne streek is geweest weet hoe lieflijk het er uit ziet en wat een prachtige vergezichten je hebt. We genieten. Het is weer heel anders fietsen en we zijn snel in het dorpje Vers. Het ligt aan de oever van de rivier de Lot en deze stroomt nu langs onze tent. We besluiten voor het eten een van onze noodrantsoenen burgemeester te maken. Het is een prachtige avond en we sjouwen al al die weken die zakken mee. Dus koken vanavond. We halen een flesje wijn, wat fruit en tomaatjes in een winkeltje, zo groot als de hal van een gemiddeld huis.
Ik sluit nu de avond af omdat ik word lek gestoken door de muggen. Even spuiten.
Familie, vrienden, buren en allemaal, wij groeten jullie. Bon soir!

donderdag 4 juni 2009

Dinsdag 2 juni 2009 week 3;
Dag 17 Uzerche - Martel
Start 8:30 uur
Einde 16:00 uur Camping Municipal artel
Afgelegde afstand 76 km. Cumulatief 1247 km
Alles wat we meegenomen hebben op deze reis is zorgvuldig overwogen en mocht niet zwaar zijn. Mijn computertje is relatief nog best zwaar maar wat ben ik blij met mijn apparaatje. Zit me daar gisteren op een terras Chris’ zijn verjaardag te vieren met een glaasje wijn. Vraag ik de serveerster of er internet/wifi in de buurt is. Zegt ze dat ik zo kan inloggen. Schitterend toch, relaxen en tegelijkertijd de administratie en de weblog bijwerken. Mooi hoor!
Een flink traject tussendoor willen we nu maken en volgens de gegevens is dit traject daarvoor wel te doen. We beginnen vroeg, zijn om 6:45 uit bed. Een ontbijtje op een zonovergoten terras, kijkend naar de Fransen, die voordat ze naar hun werk toegaan, hun koffie en croissant etend en met elkaar nog even een babbeltje maken. Mooi om af te kijken. Maar veel tijd hebben we niet want er moet gewerkt worden. Het traject is vlakker dan de afgelopen dagen met veel bossen, dus veel schaduw. Dat is vandaag nodig! Het wordt zeker 26 graden.
Van het departement Correze gaan we langzamerhand over naar de Dordogne.
In Donzenac drinken we koffie en ik ga even kijken of een stempel in het pelgrimspaspoort er in zit. In de kerk is een koster bezig deze schoon te maken en is zeer geïnteresseerd in het doel van onze tocht. Sportief? Spiritueel?
Het is bijna 12 uur en we willen ons baguette opeten. We vinden een bank en opeens komt de slager er tegenover naar buiten en zegt dat hij ons gaat helpen. Hij zet in no time wat stoelen en een tafel in elkaar. Wie zegt dat de Fransen niet aardig zijn?
Maar het zou te gemakkelijk zijn om te zeggen dat we niet hebben afgezien. Vooral in de middag als de zon heel heet wordt. We krijgen nog wat klimmen voor de kiezen en het is weer even doorbijten.
Op een terras ten zuiden van Brive-la Gaillard in het mooie plaatsje Turenne komen we een stel uit Reusel tegen die naar dezelfde camping gaan als wij. Zij gaan richting Lourdes. We spreken af vanavond samen te eten.
We schieten al aardig op. Als het goed is zijn we morgen in Rocamadour, ook zo’n mijlpaal in het traject.
Hard gewerkt vandaag en gaan nu lekker eten, glaasje drinken en dan maffen. Het moet morgen wel weer gefietst worden, nietwaar.
A demain, bonjour, groetjes allemaal.

maandag 1 juni 2009

Maandag 1 juni 2009 week 3; Rustdag
Dag 16 St. Germain les Belles - Uzerche
Start 9:30 uur
Einde 14:00 uur Camping Municipal Uzerche
Afgelegde afstand 30 km. Cumulatief 1171 km
Onze meneertje Bevers is een gelukkig mens en wordt vandaag alweer 61 jaartjes. Hij voelt er niets van zegt ie, en vindt dat, als je dat niet wordt, veel erger is.
Voor een 61-jarige klimt ie nog behoorlijk goed, als ik het even zeggen mag.
Alhoewel we vandaag toch maaar een rustdag houden. Het is zwaar op het ogenblik en we willen de spiertjes even wat rust gunnen.
We begonnen vanochtend vanuit de camping met een klim van tenminste 10%, wel geen lange maar toch. De route leidt langs gemene hellingen, afgewisseld met een bosweg traject, wat met de temperatuur van 25 graden wel lekker is.
Als we richting Uzerche komen zien we aan de kant van de weg een leuk terras vol met fuchsia’s en we gaan koffie drinken. Aangezien we ook trek hebben ook maar de uitgebreide Plat de Jour erbij. Het is voor vandaag welletjes. Ik ga de tent versieren en verjaardagsliedjes zingen en dit is voor vandaag onze spectaculaire dag.
We liggen ontzettend lui langs de Vézére waar ze aan het wildwater varen zijn en bedenken dat we nog heel wat voor de kiezen krijgen. Daar moet je nu 61 jaar voor worden om zo’n tocht te bedenken.
We genieten van de rust en wensen iedereen nog een fijne 2e Pinksterdag.
Gerry & Chris
A demain, bonjour, groetjes allemaal.
Zondag 31 mei 2009 week 3
Dag 15 Bénevent l’Abbaye - St. Germain les Belles
Start 8:45 uur
Einde 17:00 uur Camping Municipal St. Germain
Afgelegde afstand 79 km. Cumulatief 1141 km
We horen onze wandelaars al vroeg opstaan en we ontbijten nog even samen. De gîte is onbeheerd en we laten de sleutel gewoon op de deur. Elke avond komt iemand kijken en het geld innen, maar verder is alles self-supporting.
Nog even bij de bakker langs, we moeten blijven eten met deze inspanning en bovendien is het zondag en Pinksteren en zijn de winkels gesloten na vanochtend.
Planning is wel noodzakelijk in deze tocht. Het is 16 graden als we vertrekken maar het belooft een heel warme dag te worden.
Ik suggereer al snel dat we een beetje een rustdag moeten houden. Maar er is vandaag geen pardon. Onverminderd heuvel op, heuvel af. Om gek van te worden. Maar de omgeving is schitterend en we willen het op ons gemak doen. Is wel moeilijk voor Chris, op zijn gemak. Hij zegt dat ik ontzettend goed klim, maar soms is hij ineens weer een stukje voor me.
‘s Middags ontmoeten we een Nederlander op weg naar Santiago. Hij woont in Frankrijk en is 9 jaar geleden Nederland ontvlucht. Te druk en te jachtig. Hij vertelt over zijn leven in Frankrijk. Hij is thuis geheel self supporting en werkt af en toe bij een boer. Een lang gekoesterde wens om naar Santiago te gaan werd bijna gehinderd omdat hij een blessure heeft. Nu gaat hij dus niet te voet, maar heeft een gele (zware) fiets bij zich van La Poste met 6 versnellingen!
Hij heeft zich drie keer in de rondte gefietst op het laatste stuk. Wij kwamen met onze -weet -ik-hoeveel- versnellingen nog bijna niet boven. Mijn waardering stijgt enorm voor hem. Als we later in St. Leonard zijn, komen we hem weer tegen maar hij houdt het voor vandaag voor gezien.
Chris en ik hebben zojuist in een gezamenlijk overleg besloten: we gaan nog even door, ondanks ……... Het is 12:30 en het is een beetje te vroeg om te stoppen.
Het probleem is dat we dan 30 km moeten doorrijden. Daar tussenin is niets wat lijkt op een overnachtingsmogelijkheid. En het is zwaar en enorm afzien. Maar meter voor meter komen we er wel. Ze moeten toch gemaakt worden.
De vlinders en de mooie begroeiing die ik vanochtend nog zag, daar heb ik nu geen oog meer voor.
Bon courage, veel succes, dat horen we wel vaak. Dat hebben we nodig om in Santiago te komen en niemand komt er zomaar…..
In de verte zien we zo’n lichtgevend hesje en we vermoeden dat dat iemand is die we kennen. Marleen en Gabrielle. Die rijden toch ook goed! Zij hebben enigszins haast omdat ze rond 22 juni weer moeten gaan werken. Dat probleem hebben wij gelukkig niet.
Uiteindelijk vinden we in St. Germain les Belles een mooie camping aan het water en een mooi uitzicht op de weides, waar soms Limousin lopen (bruine vleeskoeien).
We zien ook Erna en Gerrit weer, die we in Vezelay spraken en in Nevers terugzagen en nu ook weer. Zij zijn zo lief om voor ons koffie te zetten. Dat had ik nodig. Je ontmoet steeds mensen die elkaar helpen onderweg. Echt hartverwarmend.
Het was echt genoeg voor vandaag. Dadelijk lekker eten en morgen gezond weer op.
Het leven van een pelgrim bevalt ons steeds prima!
A demain, bonjour, groetjes allemaal.
Vrijdag 29 mei 2009 week 2
Dag 13 St. Amand-Montrond - Cluis
Start 9:45 uur
Einde 17:30 uur Camping Municipal Cluis
Afgelegde afstand 86 km. Cumulatief 987 km
Als ik het verslag maak zit ik op de grond met een muziekje Viva la Vida (toepasselijk) uit mijn peeceetje. Het was me weer een dagje. Nadat we ons ongelooflijk luxe Hotel de Jeunesse verlaten hebben, gaan we vandaag richting La Chatre, maar het liefst iets verder, want er komen nog hele moeilijke stukken.
We treffen aan de andere kant van de weg Mary en ze behoedt ons (gelukkig) voor teveel kilometers en een verkeerde weg. Dat is het voordeel van een GPSje.
We fietsen samen een eindje op. Zij rijdt een beetje langzamer. En wij hoeven niet zo nodig hard, maar iedereen heeft zo zijn eigen ritme. Wij worden al de TGVB genoemd, de Grand Vitesse Bevertjes.
Langzamerhand wordt het weer meer klimmen en tegen dat we voorbij le Chatelet zijn hijgen we behoorlijk. In St Jeanvrin stoppen we even voor wat water en horen uit een kerkje: Oh, dat zijn de Bevertjes”. Het waren Marleen en Gabriella, die op kerkpad zijn. Als we even een stempel in de Mairie gaan halen, komt Mary er ook aan en wordt er een gezamenlijke pelgrimsfoto gemaakt.
Maar er is werk aan de winkel….
La Chatre, Sarzay, Chateaumeillant, de plaatsjes wisselen nu in een hoog tempo elkaar af.
We horen dat op ‘onze route’ nog een stel fietst, ongeveer een half uur voor ons. De Belgen Yannick en Daphne (komt uit Zuid-Afrika)en ook blijkbaar nog een stel uit Valkenswaard, die we nog niet gezien hebben. De Belgen rijden we op een gegeven moment achterop en maken een gezellig praatje. We willen, zo blijkt, vandaag allemaal tot Neuvy-St. Sepulchre komen. Voorbij La Chatre, dus dat wordt toch nog een flinke tocht. Het prachtige landschap, het mooie weer, de aardige vriendelijke Fransen, we tellen onze zegeningen.
Uiteindelijk komen we samen met de Belgen in Neuvy aan, maar dan een teleurstelling. De camping is niet open en geen mogelijkheid om toch te kamperen. We moeten 8 km verder. Normaal gesproken geen punt bij Karwei, maar als je er een lange warme dag op hebt zitten, is dit net even teveel. Maar er zit niets anders op en samen met Yannick en Daphne rijden we naar Cluis. We vragen in het dorp de weg en of de camping open is. Ja hoor. Gelukkig.
We vinden na wat vijven en zessen de camping, maar deze is eveneens gesloten.
We gaan niet verder en zetten onze spullen over het hek en installeren ons. We hebben een douche en gaan dadelijk gezellig samen eten. Het leven van een oude pelgrim gaat niet over rozen, ha ha.
Iets verderop staat een grote band die kennelijk aan het oefenen is en komen vragen of we vanavond erbij komen zitten. Ze willen geen overlast veroorzaken. Nou, ook een muziekavondje gaat er wel in. Ik zei toch, het leven van een oude pelgrim…….
Vermaken jullie je nog met mijn verhaal? Nee, dan zet ook een leuk muziekje op. Hebben wij hier ook.
Doei, vriendelijke groet van de pelgrims op weg naar Santiago.
Vrijdag 29 mei 2009 week 2
Dag 13 St. Amand-Montrond - Cluis
Start 9:45 uur
Einde 17:30 uur Camping Municipal Cluis
Afgelegde afstand 86 km. Cumulatief 987 km
Als ik het verslag maak zit ik op de grond met een muziekje Viva la Vida (toepasselijk) uit mijn peeceetje. Het was me weer een dagje. Nadat we ons ongelooflijk luxe Hotel de Jeunesse verlaten hebben, gaan we vandaag richting La Chatre, maar het liefst iets verder, want er komen nog hele moeilijke stukken.
We treffen aan de andere kant van de weg Mary en ze behoedt ons (gelukkig) voor teveel kilometers en een verkeerde weg. Dat is het voordeel van een GPSje.
We fietsen samen een eindje op. Zij rijdt een beetje langzamer. En wij hoeven niet zo nodig hard, maar iedereen heeft zo zijn eigen ritme. Wij worden al de TGVB genoemd, de Grand Vitesse Bevertjes.
Langzamerhand wordt het weer meer klimmen en tegen dat we voorbij le Chatelet zijn hijgen we behoorlijk. In St Jeanvrin stoppen we even voor wat water en horen uit een kerkje: Oh, dat zijn de Bevertjes”. Het waren Marleen en Gabriella, die op kerkpad zijn. Als we even een stempel in de Mairie gaan halen, komt Mary er ook aan en wordt er een gezamenlijke pelgrimsfoto gemaakt.
Maar er is werk aan de winkel….
La Chatre, Sarzay, Chateaumeillant, de plaatsjes wisselen nu in een hoog tempo elkaar af.
We horen dat op ‘onze route’ nog een stel fietst, ongeveer een half uur voor ons. De Belgen Yannick en Daphne (komt uit Zuid-Afrika)en ook blijkbaar nog een stel uit Valkenswaard, die we nog niet gezien hebben. De Belgen rijden we op een gegeven moment achterop en maken een gezellig praatje. We willen, zo blijkt, vandaag allemaal tot Neuvy-St. Sepulchre komen. Voorbij La Chatre, dus dat wordt toch nog een flinke tocht. Het prachtige landschap, het mooie weer, de aardige vriendelijke Fransen, we tellen onze zegeningen.
Uiteindelijk komen we samen met de Belgen in Neuvy aan, maar dan een teleurstelling. De camping is niet open en geen mogelijkheid om toch te kamperen. We moeten 8 km verder. Normaal gesproken geen punt bij Karwei, maar als je er een lange warme dag op hebt zitten, is dit net even teveel. Maar er zit niets anders op en samen met Yannick en Daphne rijden we naar Cluis. We vragen in het dorp de weg en of de camping open is. Ja hoor. Gelukkig.
We vinden na wat vijven en zessen de camping, maar deze is eveneens gesloten.
We gaan niet verder en zetten onze spullen over het hek en installeren ons. We hebben een douche en gaan dadelijk gezellig samen eten. Het leven van een oude pelgrim gaat niet over rozen, ha ha.
Iets verderop staat een grote band die kennelijk aan het oefenen is en komen vragen of we vanavond erbij komen zitten. Ze willen geen overlast veroorzaken. Nou, ook een muziekavondje gaat er wel in. Ik zei toch, het leven van een oude pelgrim…….
Vermaken jullie je nog met mijn verhaal? Nee, dan zet ook een leuk muziekje op. Hebben wij hier ook.
Doei, vriendelijke groet van de pelgrims op weg naar Santiago.