Dinsdag 16 juni 2009 week 5;
Dag 31 Fromista - Mansilla de las Mulas
Start 7:45 uur
Einde 14:30 uur Camping Mansilla de las Mulas
Afgelegde afstand 102 km. Cumulatief 2192 km
De albergue in Fromista gisteren was een leuk onderkomen met een binnenplaats met bomen voor de schaduw. Daar zat nadat iedereen gedoucht had een internationaal gezelschap buiten. Leuk om al die verhalen te horen. Lopers zien meer af dan wij, een aantal zit met de voeten in een bak water.
We hebben met een aantal mensen gezellig wat gedronken en ‘s avonds in de late avondzon op een terrasje heerlijk gegeten.
Om 22:00 uur moet je wel binnen zijn. In no time is ook iedereen in bed. Er moet overdag hard gewerkt worden nietwaar.
De nacht begon dus heel rustig. Wij sliepen boven elkaar op een soort inham op de gang. Het is erg druk op de Camino en je bent al blij als je een plaatsje hebt. Er zijn voor ons ook geen alternatieven zoals een camping. Het binnenland van Spanje is niet zo’n campingland. Maar we hebben een prima bed en het inslapen duurt geen twee minuten.
Maar dan wordt het ochtend. Vanaf een uur of 5 begint het gestommel. Mensen met lichtjes op hun hoofd die ritsel-ritsel hun spullen inpakken. Wandelaars willen gezien de temperatuur vaak vroeg op pad. Ritsel-ritsel, klap een deur, de douche, wc, het gestommel wordt steeds erger en tegen zes uur, half zeven gaan we er maar uit. We moeten trouwens de herberg voor 8 uur verlaten hebben. We krijgen een mager spaans ontbijtje en zitten om kwart voor acht op de fiets.
Prachtige morgen, nog niet echt warm. Het zal vandaag bewolkt blijven maar heerlijk om te fietsen. Het is het vlakste stuk van de hele etappe. Het zijn onafzienbaar graanvelden, weilanden, rode grond. Heel bijzonder. Je waant je op het einde van de wereld.
Trappen, rond die pedalen, ons treintje loopt, het gaat vlug.
Onderweg zie je een lang pad langs de weg lopen waar de wandelaars over gaan. Geen bomen, geen schaduw. Wel om de zoveel meter een betonnen paaltje om aan te geven dat je op de Camino zit. Op dat paaltje heeft in eerste instantie een tegeltje gezeten met het teken van de Camino de Santiago. Deze zijn er bijna allemaal afgesloopt en vervangen door een lelijke beschildering. Wat mensen verzinnen om zo’n tegeltje eraf te slopen. Het waren er honderden!!!! Zonde.
De dorpjes waar we doorkomen zien er vaak zeer verlaten uit en wat er nog is leeft van de pelgrims. Maar vaak zijn de huizen vervallen en staat hoogstens de kerk nog redelijk overeind.
In Sahagun drinken we koffie en wie zien we daar. Erich, onze Duitser van gisteren. Hij was al om 7 uur op pad en gaat vandaag zijn eigen weg.
Verder gaat het, we zijn al zo vroeg in Sahagun, we gaan door tot Mansilla de las Mulas. Op deze manier zijn we morgen snel in Léon. Deze stad is weer zeer bezienswaardig en we trekken daar tijd voor uit.
In Mansilla vinden we geen slaapplaats in de albergue. Die zit vol en dus naar de camping. Gezien de ervaring van gisteren vinden we dat ook totaal geen probleem.
Daar aangekomen blijkt dat de camping pas sinds vandaag open is en wij de eerste gasten zijn. Na ons komen nog meer kampeerders die het ook gehad hebben met de albergues.
Hasta manana seniores y senoras, buenos noches!