Donderdag 11 juni 2009 week 4;
Dag 26 Pamplona - Estella
Start 9:30 uur
Einde 16:00 uur Camping Estella
Afgelegde afstand 38 km. Cumulatief 1817 km
Het was me weer een dagje wel! Ons verblijf in de grote ‘school’ - albergue - was prima, we hebben het heerlijk gehad daar. Als ik hoor wat iedereen van de herbergen zegt (soms met 100 man op een zaal) dan hebben we het weer echt luxe gehad. De zon schijnt, het wordt een warme dag 27 graden. Dus even over de markt voor fruit en dan op weg, door Pamplona heen. De aardige herbergier heeft ons een goede route door Pamplona aan de hand gedaan. Fietspad door het groen, echt prachtig. We komen in het centrum met een prachtige kathedraal. Die gaan we bekijken, want hij is echt de moeite waard! Daarna nog even sfeertje proeven op terras en weer op weg naar de Camino. Hij wordt weer overal aangegeven. Je ziet ook regelmatig mensen wandelen. Het is voor ons weer klimmen en dalen maar het gaat goed.
We zien een jongeman, die ook in onze herberg was, een Fransman, Olivier.
Hij heeft geen kaart, welk een boekje en wil naar Santiago. Hij rijdt achter ons aan. Op een gegeven moment komt er zo’n steil klimmetje, dat ik eraf moet maar de mannen rijden door. Ik kom boven en roep: Bravo messieurs!
We stellen ons voor en het is duidelijk dat Olivier nog een tijdje met ons wil fietsen.
Dus met drieën. Aardige vent, die heel beleefd ook afstand houdt. Het klimmen gaat ons echter beter af (of hij moet onderweg van alles zien en afstappen) maar op een bepaald moment zien we hem niet meer.
Puente de la Reina, een historisch dorpje wat de pelgrimage betreft, dus we gaan dit bezoeken. We zijn onder de indruk van de geschiedenis. Als je ziet wat vroeger pelgrims hebben moeten doorstaan, niet te geloven.
Inkopen doen en lunchen. Ha, daar zien we onze Fransman, Olivier weer. We rijden weer een stukje samen. Het wordt echt warm en de benen willen niet meer zo. Ons einddoel hebben we vandaag gesteld op Estella. Kennelijk moet je niet de grotere plaatsen aandoen, want daar komen de meeste wandelaars en daar kan het heel erg druk zijn. We trappen door, langs valleien inde zon. Ongenadig en oh zo mooi!
Maar de wegen zijn heel rustig en het is leuk om te zien wat je zoal tegen komt:
Hello, how are you, where are you from. Een Amerikaan uit Miami die met zijn vrouw hun fietsen naar boven duwen. Wij vinden die heuvel helemaal niet erg, maar goed…. Niet iedereen is het hetzelfde.
In de namiddag heb ik het er wel mee gehad en we beklimmen de weg naar de camping. Zo te zien in de middle of nowhere. Maar niet is minder waar. Een druk bezochte camping en we staan met vele fietsers op een veldje. Heel gezellig!
We koken zelf, volgens Chris rats-kuch-en-bonen! Volgens mij gaan we dat niet zo vaak meer doen maar heet is prachtig weer, we maken een flesje wijn burgemeester, beschouwen onze tocht eens even en zijn zo heel erg blij dit alles te mogen meemaken.
Als we alles opgeruimd hebben en bij de bar komen, begint binnen iemand te zwaaien. Onze vrienden Marleen en Gabriele die weer hele spannende dingen hebben meegemaakt. Het zijn twee echte doordouwera. Ik heb zo’n bewondering voor die twee. We gaan gezellig nog even een wijntje met ze drinken en zeg Adios, hasta manana!