Woensdag 10 juni 2009 week 4;
Dag 25 St. Jean Pied de Port - Pamplona
Start 10:15 uur
Einde 17:30 uur Albergo Huerta Pamplona
Afgelegde afstand 76 km. Cumulatief 1779 km
Voordat we gisteren zijn gan slapen, hebben we nog heel lang met onze Engelse uren gekletst. Ook op het terras een leuk stel uit Australie ontmoet, die in 35 dagen de Spaanse Camino hebben gelopen.
In het informatiecentrum in deze plaats, waar alle pelgrims samenkomen is een gastenboek. Als je ziet wat er zo de laatste dagen aan nationaliteiten van hieruit vertrokken is. Onvoorstelbaar!
Vanochtend om 7:00 uur opgestaan want het belooft een druk dagje te worden. We gaan eerst nog even langs de fietsenmaker om onze spullen te laten controleren voordat we over de pas gaan. Het zonnetje komt door en het wordt vast een mooie dagje. De fietsenmaker heeft wat meer tijd nodig dus vertrekken we tenslotte toch wat aan de late kant.
Overal mensen die vertrekken met rugzakken. Wij klimmen rustig naar boven want over een paar kilometer begint de Roelantpas. Het is de verbinding in deze regio tussen Frankrijk en Spanje, een klim van 25 kilometer waarvan 18 kilometer aan een stuk stijgen 7-9%. Nou, dan wil je wel rustig beginnen. De hoge Pyreneëen bergen om ons heen liggen prachtig in de zon. Het is zwaar maar ik heb vandaag goede benen. Chris gaat niet zo lekker. Duwt en trekt en ik weet van een paar dagen geleden dat dat niet lekker loopt.
We stoppen wat vaker om te drinken. Halverwege verdwijnt de zon en gaat het waaien. En dat hebben we geweten….
Hoe hoger we komen hoe stormachtiger het wordt. Van alles vloog over de straat heen. Zelfs een hele berg steen is naar beneden gekomen en we waarschuwen het verkeer vooral rustig te rijden, want er zitten flinke brokken bij. Het is nu echt stampen. Elke keer als de weg een beetje een bocht maakt, zitten we even in de luwte en dan begint het weer.
Als we bijna boven zijn zien we een groot kruis en een kapelletje. Het waait zo hard dat ik letterlijk van de fiets waai en de laatste 50 meter naar de top loop. Je kunt dan ook niet meer beginnen.
Maar het loopt met mij vandaag prima en ik heb geen moeite met het klimwerk. We eten wat en in de middag begint Chris ook beter te draaien.
Jassen aan! We gaan dalen! Als we in Roncesvalles aankomen is aan de rechterkant een pelgrimscafe dat druk bezocht wordt voor koffiedrinkers en we stoppen voor het terras.
‘Ha, daar hebben we de Bevertjes’ horen we opeens.
Marleen en Gabriella, we hebben ze dagen niet gezien. Leuk dat het goed met hen gaat.
Vandaag geen sightseeing - het gebied over de grens is ook niet bijster interessant en we willen Pamplona halen. We zijn nu echt op de Camino Santiago. Het wordt overal aangegeven en overal zie je ook wandelaars. Minder fietsers.
Even stoppen en een mevrouw uit Finland die daar wandelt vraagt om wat water. Ze heeft te weinig en er zijn geen voorzieningen onderweg. Het zijn van die leuke ontmoetingen en leuke verhalen die mensen vertellen.
We zijn nu in een albergue beland dat speciaal ingericht is voor pelgrims. We zitten er volgens mij met alleen een Italiaans stel in een gebouw, dat denk ik een school is geweest. Immens groot met geweldige voorzieningen. Het zijn steeds weer van die verrassingen die het leven van de pelgrim zo aangenaam maken en dan ben je de storm van vandaag heel erg vlug vergeten.
Adios, Gerry en Chris groeten iedereen vanuit Spanje. We hebben bijgaande foto vandaag gemaakt. Dus we hebben nog even wat te doen!