Vrijdag 12 juni 2009 week 4;
Dag 27 Estella - Najera
Start 9:15 uur
Einde 18:00 uur Camping Najera
Afgelegde afstand 86 km. Cumulatief 1903 km
Het was me een dagje wel!
Vanochtend was het om 7 uur al warm. We vertrokken uit Estella met een flinke klim en daarna door een tunnel, waar ik niet zo kapot van ben. Mij te donker en dus te onzichtbaar voor de auto’s. We gaan vandaag richting Logrono, een grote stad waar we wat willen bekijken.
De omgeving is zo onbeschrijflijk mooi, we hebben zo wijdse uitzichten. Daar tussen lopen hier en daar de wandelaars voor de Camino. Het is de uitgestrekte vallei van de Rio Ebro, en dus ook de streek van de Rioja wijn.
Maar het loopt niet echt vandaag. Ons treintje - het in cadans achter elkaar rijden - lukt niet zo en we moeten wel tien keer in ons routeboek kijken of de weg vragen. Dan kom je ook niet in je ritme. De Spanjaarden hebben zo hun eigen manier van bewegwijzering. Er klopt gewoon geen steek van. En wij zijn het niet alleen die het niet begrijpen en dus de weg niet kunnen vinden. We staan op een gegeven moment op een rotonde en daar zien we verschillende fietsers kijken en zoeken.
Maar we komen in Logrono met een prachtige kathedraal. Het is inmiddels zo warm dat we op de markt een schaduwplek zoeken en wie zien we? Marleen en Gaby. Lekker samen kersen eten. We zien we een heuse processie. Muziek erbij en ze dragen een groot Mariabeeld. Mooi schouwspel.
Verder gaan we en de problemen om de weg te vinden zijn er nog steeds. We moeten steeds vragen en komen op een voetgangers/wandelaarsweg terecht die achteraf wel goed was. Maar Chris vertrouwde het voor geen steek. We spreken af om regelmatig een pauze te houden en water te drinken. De hitte begint nu echt!
Als we in Navarette komen weet ik niet of ik verder kan. De koek is op. Maar Chris heeft op de routekaart een weg gezien, de N120, die sneller gaat naar Najera en dus gaan we door. Weer houdt deze weg ineens op en zitten we op een bergweg. Klimmen en niet zo’n beetje. Heet, dat het is………
Als we boven zijn in het dorpje, Sotes, vinden we een bankje in de schaduw. Geen cafeetje, of iets dergelijks en we stikken van de dorst. Twee Nederlanders met de fiets komen een praatje maken. Zij rijden de route bij beetjes, zijn hier met de caravan. Enfin, een beetje een raar systeem van rijden. Maar goed. Hij vertelt dat zijn thermometer 43 graden aangeeft. Beetje veel, maar geloof me, het is warm!!! Ook hij kan de N120 niet vinden en volgens hem bestaat die niet. Wij eigenwijs en ik zie opeens een pad door de wijngaarden langs de snelweg. Daar gaan we overheen. Keien en rotzooi, dus eigenlijk niet te fietsen, maar ik geloof dat ik een brug heb gezien en als we daar overheen zijn komt vast de N120 weer tevoorschijn. Gerry, the Navigator….
Maar het klopt en als we de N120 weer oppikken gaat het snel en steil naar beneden met zo’n 50 km per uur.
Heerlijk zitten we nu op een schaduwrijke camping, vogeltjes kwetteren en we gaan dadelijk lekker eten en een wijntje pakken.
Was het zwaar vandaag? Ik ben het al weer bijna vergeten. Zo gaat dat met deze pelgrim.
Buenos noches amigos!